‘Ik wist de eerste dag niet wat ik moest doen, dus ging maar koffie zetten.’ Dat was een zin uit een artikel in de krant die ik deze week las.

Koffiezetten. Dat blijft altijd een ding.

Weet jij wat jij de eerste dag gaat doen? Een eerste dag in een nieuwe week, in een nieuwe levensfase?

Het is goed om stil te staan bij ‘de eerste dag’. Deze dag kan zomaar een perspectief bieden op zaken die je nog nooit eerder hebt gezien of waaraan je nog niet eerder hebt gedacht. Je wordt zo stilgezet en dingen komen in een goed gezichtspunt te staan.

Deze week ben ik naar de markt geweest om iets te kopen in het kader van naaiwerk. Wat is het dan leuk als je een bekende tegenkomt die je al lang niet meer gezien en gesproken hebt. Vanuit de gesprekken in het verleden was er opnieuw een aanknopingspunt om verder te praten. Het is ook fijn om te kunnen zeggen dat het goed gaat. Dan heb je ook een goed woord voor de ander en hoeft deze zich ook geen zorgen te maken.

Naaiwerk kun je dan weleens achterhaald of ‘uit de tijd’ vinden, omdat het aanschaffen van een kledingstuk een stuk eenvoudiger is en ook vaak goedkoper (of even duur) dan een kledingstuk dat  zelf is uitgedacht en gemaakt. Maar toch ga ik ermee door. Op een bepaalde manier is het toch economisch en je hoeft minder snel over te gaan tot de aanschaf van nieuwe kleding. Dat geeft ook weleens rust in de portemonnee.

Het is goed om deze week af te ronden en ook het werk een dag te laten liggen. Je kunt bepaalde leefregels in acht nemen om een leven op te bouwen.

Daarbij kun je ook stilstaan op de eerste dag.

Opstaan en weer doorgaan. Dat is het devies. Deze week werd ik stilgezet in mijn arbeidsproces. Dat betekent toch wel iets. Dat je ergens niet verder kunt groeien. Het zal de bedoeling zijn; je weet ook niet waarvoor je bewaard wordt.

Dus dan kun je uit een oud patroon stappen en op weg gaan naar iets nieuws. Dat geeft altijd wel een uitdaging; want vaak weet je nog niet wat dat nieuwe dan is. Ik laat me graag verrassen, denk ik. Ik heb enkele naaiklussen klaargemaakt en dan merk ik dat dit gewaardeerd wordt. Dat zijn andere gesprekken.

Dingen die je goed kunt, kun je blijven doen. Als je iets doet wat je goed kunt, dan geeft dat ook zelfvertrouwen. Vertrouwen geeft kracht en daarmee kun je verder. Daarbij is het goed om dichtbij jezelf te blijven; iemand anders doet dat ook.

Het is wel fijn dat er enige ruimte is om het huis aan kant te maken in de decembermaand en om iets meer tijd te hebben om te investeren in het gezin. Tijd = geld.

Het najagen van geld staat misschien gelijk aan het najagen van de wind. Het kost veel inspanning en het levert niets op, uiteindelijk. De conclusie is dan ook dat het allemaal ‘ijdelheid’ is; uiteindelijk blijft er niets over.

En met dat ‘niets’ sta je weer aan het begin van – bijvoorbeeld – een dag.

Een nieuwe dag waarbij je mag opstaan en weer doorgaan. Dat doet het leven zelf. Het is wel prettig dat je er zelf niets meer aan hoeft toe te voegen; het leven ontvouwt zichzelf. Vandaag heb ik in een privésetting een goed gesprek kunnen voeren en daarmee kun je elkaar versterken. Een gesprek waarin openheid is, geeft ruimte voor reflectie, voor versterking.

En dat is iets wat we allemaal wel kunnen gebruiken!

Kleding draagt soms een oude geur met zich mee. Ik ontvang af en toe kleding die een dergelijke geur bij zich heeft. Dan kan ik me afvragen hoe het komt dat deze kleding deze geur meedraagt en of de klant er iets mee wil zeggen. Mogelijk is het een ‘nestgeur’. Kleding die lang in huis is, neemt een bepaalde geur op.

Je kunt een bewustwording ontwikkelen om verantwoord met grondstoffen om te gaan. Het is niet vreemd om een goed tweedehands kledingstuk aan te schaffen. Mogelijk heb je er meer plezier mee dan met een goedkoop topje dat deel uitmaakte van een grote winkelketen.

Ik werd deze week bepaald bij het fenomeen ‘oude geur’. Bij het werk aan een kledingstuk kon ik daarbij een link leggen.

De geur blijft hangen; de dingen blijven allemaal hetzelfde. Of ‘het ruikt nog net als vroeger’. Het kan zijn dat je al jaren hetzelfde wasmiddel gebruikt; hetzelfde toiletartikel gebruikt alsof er niets verandert; je zit nog steeds in dezelfde positie als vroeger.

Als iets een oude geur behoudt, kan het zich niet vernieuwen. Moet iets verfrist of vernieuwd worden? Daar zijn zeker mogelijkheden voor. Het kan zijn dat er iets anders moet gebeuren.

We staan hierbij niet zo vaak stil en het is wel zo dat veel dingen in het leven zichzelf ontvouwen. Feitelijk komt het erop neer dat je gewoon je leven leeft en het beste is om dat te blijven doen.

Met een oude geur en/of een nieuwe.

De dagen volgen elkaar op en het is fijn dat er ook momenten kunnen zijn van rust. Dat je niet telkens wordt opgejaagd om iets te gaan doen of om iets te willen ondernemen. Voor het lichaam is het ook goed dat het goed kan uitrusten. Je kunt dan meer ontspannen het leven door.

 

Het is een mooie week geweest qua weertype. Lekker zon en ….. prima temperaturen om buiten te verblijven. Zo langzamerhand kruipt het richting de winter en daar stemmen we onze kleding dan ook op af.

Dat betekent hier: aanpoten.

Al enige tijd heb ik een werk onder handen en telkens komt er dan een nieuw klusje bij dat dan ‘even tussendoor’ moet. Gelukkig zit er onder het handen zijnde werk ondertussen enig schot, waarbij het einde een beetje in zicht komt. De avonden worden langer en ik merk dat ik het niet altijd prettig vind om ’s avonds nog vreselijk veel inspanningen met mijn ogen te verrichten met fel licht. Eventjes kan nog wel, maar ik heb het idee als ik dat veel doe, ik dat de volgende dag vast moet ‘bezuren’.

Of ’s nachts.

Het weekeinde is gelukkig ook rustig verlopen en we gaan het langzamerhand weer afronden. Het is fijn om af en toe even uit de tredmolen te stappen en iets te investeren in sociale contacten. Even een bezoekje brengen bij een kennis brengt enige rek in de zaak. Ik hoop dat dit van beide kanten het geval is geweest.

Het was ook bijzonder om deze week bepaald te worden bij geschiedkundige gebeurtenissen uit het verleden. Er zijn mensen die zich verdiepen in geschiedenis en dit aan ons voorleggen met een toelichting. Al concluderend kun je zeggen dat er veel is veranderd; ook op het gebied van kleding. De kunststofvezels lijken het te winnen van natuurlijke vezels.

Bij verstelwerk is dit soms wel een ding. Soms zit het gewoon ‘muurvast’ en je weet niet altijd hoe sterk een kunststof is. Oftewel: kun je zomaar de draden losscheuren? Het zijn zo van die loop der dingen.

Lekker zon en …..

Morgen is het geloof ik nog mooi weer. Geniet ervan!

Bij oude patronen terechtkomen. Het kan gebeuren in je gedachten.

Ik kreeg zin om iets te gaan doen met patronen en op een bepaalde manier dacht ik ook aan terugvallen in ‘oude patronen’. Inspanningen plegen met resultaatgericht denken en daarover voldaan zijn.

Het leven is wel op een bepaalde wijze gelopen. Feitelijk kun je er geen vat op krijgen; je leeft het gewoon. Het was dan ook bijzonder toen ik enkele dagen geleden iemand tegenkwam en sprak die ik lange tijd niet had gezien en gesproken. Het gesprek gaat zo verder en, ja, er was ook een tijd dat er veel verstouwd moest worden. En dat was niet enkel positief.

Zo kun je op een gegeven moment nieuwe wegen moeten gaan bewandelen. Het was en is niet altijd duidelijk hoe deze wegen gaan lopen. Wel werd ik deze week bepaald bij ‘de hand van de meester’. Het schijnt dat leerlingen vroeger keken naar de hand van de meester. Hoe de meester handelde, zo moesten zij dat ook gaan doen.

Het gaf wel enige rust in mijn werken; je plek is dan ook weer gelijk duidelijk.

Toch is het bijzonder dat bij oude patronen nieuwe dingen tevoorschijn komen. Het blijft een zoeken naar de juiste materialen. Soms lijkt het wel dat ik vroeger meer zich had op het aanbod van materialen dan tegenwoordig. Aan de andere kant merk je ook dat sommige materialen (of producten) niet meer verkrijgbaar zijn.

Mensen maken keuzes in het leven en het kan zijn dat je je daarbij niet meer thuis voelt. Misschien wil je ook wel een ander ‘patroon’ of structuur in het leven. In elk geval is het belangrijk om iets te doen wat goed bij je past.

Misschien kan ik binnenkort bij oude patronen. En dan kijken of er iets nieuws te maken valt.

Voor het laatst bewaard. Wie doet er nu nog zaken om ‘het beste voor het laatst te bewaren’? Dat is toch een ding. Deze week hoorde ik: ‘Het beste komt nog!’. En misschien heb ik dat ook alvast mogen voorproeven. Wie weet.

Het is mooi om bij oude woorden bepaald te worden. Woorden die ertoe doen en die je iets hebben te zeggen. Zo heb ik deze week ook iets gehoord over een tafel.

Het is geschikt om de tafel dekken als je iets te delen hebt met de ander. En je kunt aan tafel een gesprek voeren met elkaar.

Je kunt heel wat luchtkastelen bouwen in het leven, maar voor je het weet is de week alweer ten einde. En dan is er nog zoveel werk dat gedaan moet worden! Het is goed om een dag vrijaf te nemen van het werk om tot rust te komen en het werk te laten rusten, indien mogelijk. Dan kun je vanuit die rust opnieuw gaan bouwen. De zorgen die je kunt hebben, kunnen dan zomaar als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Het naaiwerk wat ik nog heb liggen is nog niet klaar. Deze week heb ik wel een paar kleine klusjes aangenomen. Een daarvan is klaar en met de andere ben ik begonnen.

Natuurlijk hoef ik geen verantwoording af te leggen van alles wat er is gebeurd in de voorbije week. Het is wel zo dat je bereid kunt zijn om verantwoording af te leggen over de dingen die je hebt gedaan.

Er was een leuk uitstapje naar een winkel. Soms raak je zo verzadigd van al die spullen, maar als je met een ander op stap bent geeft dit inspiratie om door te gaan. Je kunt de ander versterken in zijn of haar talenten.

Oude woorden …. voor het laatst bewaard.

Ruim een etmaal geleden werd het me duidelijk. Er zit een barst in alles. Daar schijnt het licht naar binnen. Het was een geruststelling. Je wilt alles zo graag perfect doen, zoals een zanger het ooit zong: ‘a perfect offering’. Ik was blij dat het duidelijk werd dat ik dat mocht vergeten. Zo kon ik toch nog ‘zorgeloos’ het weekend ingaan.

Er waren momenten van afzien. Ik vond het fijn om samen met mensen te zijn die er gewoon ‘zijn’. Waarmee je een gesprek kunt voeren wat niet van te voren gepland is, maar gewoon spontaan ontstaat.

Ja, soms is het allemaal best veel, maar je kunt niet meer doen dan er gewoon te ‘zijn’ en doen wat je hand vindt om te doen. Het is ons allemaal gegeven.

Ik vond het leuk dat ik deze week kussens heb afgeleverd van redelijke dikke stoffen. Ze zaten niet in de hoogste prijsklasse; dat was ook niet de insteek. De ritsen zaten er goed in en al doende kwam er toch meer automatisme om het geheel op tijd klaar te krijgen.

Ja, zo laten we het licht buiten maar schijnen. Werken zolang het licht is, is een goede zaak. Vanmiddag ben ik een poos wezen wandelen buiten de stad richting het zuiden langs de weilanden. Een wandeling waar je lekker de gedachten kunt laten gaan en een gesprek kunt voeren met de ander. Heerlijk om zo een poos buiten te kunnen zijn.

Het werk heb ik laten liggen; de plannen blijkbaar spontaan omgegooid. ‘Overstag gegaan’ heet dat ook wel in zeiltermen. Daar word je niet slechter van. Misschien verandert er iets in je gedachten en kun je anders naar dingen kijken. Inspiratie opdoen en zien waar je echt blij van wordt.

Zo komt er een barst in alles; het is de bedoeling.

 

Het was een klassiek naaiweekend. Het leuke daarvan is dat ik met verschillende stoffen heb mogen werken. Het was een uitdaging, want het hing toch wel beetje in de categorie: ‘Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk wel dat ik het kan!’.

Ja, ik heb weleens kussens genaaid – en dat kun je ook terugvinden in mijn portfolio – maar dit was toch wel een uitdaging. Verschillende stoffen, verschillende materialen en verschillende structuren. En zie daar maar iets van te maken.

Natuurlijk telt je ervaring mee en de voorbeelden die ik heb gehad in mijn leven. Sommige daarvan zijn enigszins tegenstrijdig. En dat moet je dan allemaal maar verwerken. …….

Zo stroomt er wat water door de Rijn, gelukkig.

Je levens- en werkervaringen neem je mee in het leven. het is wie je bent en wat je doet c.q. hebt gedaan. Van sommige mensen op bepaalde plaatsen heb je afscheid genomen om zelf verder te komen. Ook kan het zijn dat je op nieuwe plaatsen c.q. gemeenschappen terechtkomt die je je meer eigen maakt. En daarin neem je ook je ervaringen mee uit het verleden.

Het is leuk om vrij te zijn en daarin jezelf ook ondernemend op te stellen. Ondernemen doe je ook op de werkvloer.

En tussendoor zorgen dat er voor iedereen in huis eten op tafel staat, is ook weleens een uitdaging. De afgelopen tijd heb ik weleens iets nieuws gemaakt en mijn cateringervaring komt daarin goed van pas. Met z’n allen aan tafel is een uitdaging. Of het nu gezellig is of niet.

Dat is toch thuis.

Wel ben ik blij dat ik me de laatste tijd minder opgejaagd voel; er moet namelijk gewerkt worden. Blijkbaar is er wat meer rust gekomen.

Een klassiek naaiweekend: eten koken, naaien en thuis zijn. Een betere combi is er niet.

‘Als je iets doet, doe het van harte!’ Soms lukt dat niet en denk je te doen wat je moet doen.

Dat is ook hoe het leven werkt; iedereen doet maar ‘wat’. En ‘wat’ is dat ‘wat’?

Dat is voor ieder mens verschillend. Feit is wel dat je op de meest onverwachte plekke in je leven komt door de keuzes die je maakt. Of je spreekt de meest onverwachte en onbekende mensen.

Ze zeggen altijd dat veel erfelijk bepaald is en misschien zijn je wensen in het leven daarop ook wel gebaseerd. En tussen de bedrijven door doe je iets in het leven om daar te komen.

Het is nu weer zaterdagavond en we gaan de week afronden. Het is weer goed geweest; tijd om uit te rusten. En om inspiratie op te doen. Het is goed om ergens in te groeien en vaak is dat toch wel het onverwachte. Je ‘mindset’ bepaalt ook wat je doet en welke keuzes je maakt. En welke keuzes je niet maakt.

Soms ben je te berekend bezig; over de rug van een ander. Je wilt per se scoren, omdat je denkt dat dit moet en hoort en daardoor zogenaamd ‘succesvol’ bent. Maar veel dingen worden ons aangepraat; gelukkig begrijpen de meeste mensen dat wel. Je mag er gewoon ‘zijn’. Daaruit kun je levenskracht halen en daarmee ga je dan verder. De bagage van je ‘mindset’ neem je daarin mee. Ik hoop dat deze voor jou niet te zwaar is. Dat is namelijk niet de bedoeling.

Deze avond kijk ik terug op een afwisselende week met spontane contacten. Misschien is dat het  ook wel; dat je met elkaar verder moet.

En als je dan iet doet, doe het van harte. Dan ontmoet je ook hartelijke personen. Wellicht kun je de wereld een stukje mooier maken.

Een nieuwe balans vinden. Het leven gaat verder en als je ziet wat er allemaal gebeurt, lijkt het alsof er een nieuwe balans gevonden moet worden. Veel dingen worden duurder en alles gaat hier gewoon verder. Nou ja, gewoon ….

Het gaat zoals het gaat. De hitte van de zomer is achter de rug en we zijn ons langzamerhand aan het voorbereiden op de winter. In elk geval in gedachten. Vanzelf komt de actie erna. We weten niet wat voor een winter het wordt; in de tuin was het lang droog in de zomer. Sommige planten komen nu pas op, omdat het is gaan regenen.

Is een zaterdag een vrije dag? Sommige mensen denken het wel eens en dan kan het zo zijn. ik had een inspanningsverplichting afgesproken en die ben ik nagekomen. En verder zijn er er onverwachte dingen op me afgekomen, waarbij je dan weer moet klaarstaan.

De afgelopen week was er een item in het nieuws waarbij nadrukkelijk gesproken werd over recycling. Kleding kwam ook nog even aan de orde. Maar of een bedrijf levensvatbaar is te krijgen, is soms de vraag. In het verleden is mij die vraag ook gesteld. Het leek me niet zo moeilijk. ‘Zolang ik levensvatbaar ben, is mijn bedrijf dat ook.’ Ondertussen ben ik ook een andere weg ingeslagen en dan ontmoet je  weer nieuwe mensen.

Dat geeft soms onverwachte aanknopingspunten. Er zijn nu eenmaal dingen in het leven die ik nog graag zou gaan doen. En misschien gaat het er een keer van komen; maar zeker weet ik dat nog niet. Het is prettig dat we elke dag verder kunnen.

Een nieuwe balans vinden. In de economie moet dat ook. Daar is men – lijkt het  – vreselijk druk mee  en de gevolgen krijgen we voor onze kiezen.

Het beste kunnen we gewoon afwachten.