Het werken met gordijnen geeft gesprekstof en soms kun je daarbij ook nog de diepte ingaan.
Zo af en toe is het leuk om te struinen op internet en daar kom je van tijd tot tijd leuke dingen tegen. In mijn geval over De Achterhoek. Misschien is het iets wat telkens terugkomt …. De voetsporen waar je vandaan komt. Nu woon ik ten zuiden van de stad Arnhem – in een woonwijk en ben mijn werk aan het ontwikkelen. De heimwee naar de rust van het buitenleven is daarbij sluimerend aanwezig en is iets waarmee ik moet omgaan.
Deze week heb ik gordijnen verlengd. Dat is werk wat ik nu vier dagen per week buitenshuis doe, dus ik stond een beetje op een ‘automatische piloot’. Nu kan ik wel zeggen dat het werken met gordijnen geen automatisme is – misschien moet het dat ook nooit worden – en ik ben me bewust dat je het meeste leert van ervaring. Ik heb hier mijn best gedaan en ook naar tevredenheid van de klant.
De markt doet z’n werk wel.
Daarnaast ben ik naar buiten geweest en heb ik raapstelen gekocht bij een boerderijwinkel net buiten de stad. Ik merk wel dat deze winkeltjes – de medewerkers – een verbindende factor hebben in de omgeving en ik kreeg spontaan weer een gesprek. Ik mocht een visitekaartje achterlaten – iets wat ik niet heel vaak doe – maar nu wel heb gedaan. Wie weet wat eruit voortkomt. Ik hoop dat ik meer in de gelegenheid kom om deze winkel opnieuw te bezoeken; het was weer gezellig. Het komt natuurlijk ook door het mooie voorjaarsweer dat je zin krijgt om naar buiten te gaan.
Ja, zo heeft iedereen zijn/haar speciale kennis en ervaring en als je doet wat je leuk vindt – waar je goed in bent – dan gaat het wel lukken.