Ja, het is een keuze geweest om voor mezelf te beginnen. En nu ik aan het werk ben in het atelier merk ik dat het niet allemaal gemakkelijk is. Er valt veel te leren, te zien en in de omgang met de ander gebeurt ook van alles. Maar het geeft ook rust voor het thuisfront, zodat ik niet elke dag hoef af te wachten wat er gaat gebeuren.
Soms heb ik het idee – net als bij de coupeuse-opleiding – dat ik gewoon opnieuw moet leren naaien. Maar ook leer ik iedere dag weer bij en ik probeer hierbij mijn goede wil te laten zien.
‘Pakken wat je pakken kunt.’ Het was een devies uit een lied wat ik onlangs hoorde en dit advies kreeg ik enkele jaren ook.
“Ja, wát moet ik pakken dan?”, vroeg ik me destijds af. Het brood komt zo weer naar je terug, merk ik.
Het is ook leuk om mensen die een voorbeeld voor je zijn aan het werk te zien. Dat maakt het werk inspirerend en de moeite waard om door te gaan. En ook als je denkt dat het onmogelijke van je gevraagd wordt, kom je erachter dat het tóch mogelijk is. Er kan meer dan je denkt.
Het leven kent wonderlijke wegen. Ik had niet gedacht dat ik ooit in mijn leven terecht zou komen in een gordijnenatelier in Duiven. Door een buurvrouw ben ik gevraagd om haar gordijnen in te korten en daarmee ga ik volgende week aan de slag. Ook moet ik binnenkort op stap voor stof. Aangezien we in een aparte periode zitten en niet meer doen dan noodzakelijk, is dit van later orde.
Het waren enkele mooie warme dagen. Nu was ik veel binnen en heb daardoor niet zoveel van de zon kunnen genieten als in een recent verleden. Ook dat is een keuze geweest.
Maar goed. Elk voordeel heeft zijn nadeel en vice versa.
