De afgelopen week werd ik ’s nachts een keer wakker en toen ben ik naar beneden te gaan om te gaan lezen. Daar, in dat boek, kwam ik het woord ‘sluier’ tegen. Dat deed me denken aan momenten dat ik wel eens voor het raam sta, waar vitrage hangt – ook een bedekking. ‘Neem de sluier van mijn ogen dan zal ik zien.’
Er kwam een vervolg op deze zin. Zo is het ook met ons leven. Wij kunnen niet altijd goed verder kijken of worden verdwaasd door de waan van de dag. Maar we kunnen wel uitgaan van zaken, van een vertrekpunt of van het heden. ‘Dan zal ik zien.’
In deze tijden wordt ‘Personal Shopping’ een trend. Daarbij kun je in een winkel of zaak de benodigde afstand in acht nemen. Omgaan met klanten blijft altijd speciaal; elke persoon is uniek.
Momenteel ben ik vier dagen werkzaam in een onderneming. Een proefplaatsing. Daar ben ik al een tijdje onderweg. Het is een leerzaam traject. Het is ook vaak vermoeiend werk; zoals werk hoort te zijn.
Als je ergens aan begint, dan moet je doorgaan. Daarbij kun je wel twijfels hebben of onzeker zijn of dit de juiste weg is, maar een andere weg is voor mij blijkbaar geen optie. In ieder geval: ik zie hem nog niet.
We sturen elkaar deze tijd veel filmpjes, foto’s e.a. met betrekking tot de crisis waarin wij ons momenteel vinden. Zo houden we met elkaar de moed erin. De ondernemer probeert in deze tijd ook zijn/haar geld te verdienen. Er zijn ook veel ondernemers die zich presenteren op social media. Sommigen hebben tips. ‘Vroeg naar bed gaan’ is één van. Ik was blij dat eens te horen c.q. te lezen, want dat vertelt men mij niet zo vaak. Dus, vanavond is het iets later voor mij dan gemiddeld.
Een goede zondag gewenst.
