‘Tja, wat is wijsheid?’ Dat vroeg ik me onlangs af toen ik twee overdenkingen tegen elkaar afwoog. Vaak kom je er niet direct uit, maar op een gegeven moment weet je het.
Het was een bijzonder weekje vrij. Allereerst ben ik met mijn dochter een dag in Boxmeer geweest en dan merk je dat je gewoon niet alleen bent om iets te dragen. Er zijn mensen die je met je meelopen, mensen met wie je een herkenning – een kort gesprek hebt – en elkaar het beste kunt toewensen. Soms kom je dicht bij elkaar, terwijl je de ander nog niet eerder ontmoet hebt.
Ik vind ook dat – ik spreek voor mezelf – dat ik me moet houden aan een belofte. En als iets niet geworden is zoals ik had gedacht, kan ik het aanbieden het mooier of beter te maken. Dat is een onderdeel van het werk c.q. risico van het vak. Nu spreek ik meer algemeen, maar je kunt soms te snel gaan. Teveel in een ‘productiemodus’ zitten – het moet nu toch een keer af – dat je teveel gericht bent op het resultaat en minder bedachtzaam bent op de weg ernaar toe. Misschien zit je wel teveel in een ‘flow’ of ga je uit van foute uitgangspunten.
Ja, wat is wijsheid?
Het werk kent vele facetten. Soms doe je iets voor een bodemprijs waarbij je het gewenste resultaat in acht neemt en daarop nog kunt verdienen om iets extra’s toe te voegen. Er komen soms vragen op je weg en dan handel je naar inzicht op dat moment. Het schijnt het beste te zijn, begrijp ik. En gewerkt moet er toch worden.
Zoals een aanstormende ondernemer zei: ‘beter spijt van iets dat je wèl hebt gedaan, dan spijt omdat je iets níet hebt gedaan.’
Uiteindelijk moet je het toch zelf doen.
