De afgelopen week heb ik contact gehad met enkele vriendinnen en een daarvan bepaalde me bij een bijzondere vriendschapsband. Iemand die ik niet heel vaak zie, ook niet heel frequent contact mee heb, maar er gewoon βisβ. En met wie ik dezelfde levensfase doorloop. Vriendschappen die je door dik en dun steunen, die je zwakheden en sterke kanten kennen en kunnen benoemen en die niet doodbloeden. Fijn dat er zulke vriendschappen bestaan. Bijzonder hoe dat toch werkt en dat je de mensen op je weg krijgt die je nodig hebt.
De dagen vullen zich vanzelf en dat is prettig als je denkt dat je een leven moet opbouwen. Blijkbaar wordt het leven gebouwd door alles en iedereen om je heen en daarin β en daarmee β leef je.
De afgelopen week heb ik dus de waarde van vriendschappen herontdekt. Mensen die je een poos niet meer gezien hebt, komen terug in je leven. Sommigen zijn er gewoon. Dat is ook goed. Ooit had ik voor mijn verjaardag van iemand een boekje gekregen over vriendschap. Sommige vriendschappen hebben een belofte in zich. Daaraan kun je je houden als je zelf weet dat jou ook iets beloofd is.
Vriendschappen die je door dik en dun steunen.
Het naaiwerk is nog niet af. De stoflegging voor de tuinkussens is globaal af, zodat ik volgende week kan gaan knippen.
Ik ben ook nog even naar de markt geweest voor boodschappen en het bijzondere was dat ik daar een prachtige stof voor een blouse heb zien liggen. Deze heb ik laten liggen, omdat ik geen ruimte zag om deze te naaien. Sommige kleuren kunnen je goed staan en het is vooral leuk dat ik daarbij opnieuw bepaald werd. Het kan soms even duren voordat je iets goeds op je pad tegenkomt en zolang wachten we maar gewoon en gaan we verder met wat we hebben.