Soms denk ik wel eens dat wat wij zijn gaan doen uit nood geboren is. De mensen die wij ontmoeten, de vriendschappen die wij onderhouden, het netwerk dat wij opbouwen. …. We doen het niet zomaar.
Vriendschappen en relaties worden ook vaak uit nood geboren; vanuit een behoefte.
Met het naaiwerk kreeg ik werk thuis en vanuit huis. De tijden kan ik zelf indelen en dat geeft toch een bepaalde vrijheid in mijn ondernemerschap. En dat is misschien wel een groot goed. Misschien ben je soms nog drukker met de randvoorwaarden dan met het bedrijf (het leven) zelf, maar het een kan niet zonder het ander.
Deze week ben ik begonnen met het uithalen van stiksels. En ik heb nog een strakke broek (legging) korter gemaakt. Een mooie broek. Dat moet ik zeggen. Daarvoor had ik de lockmachine nodig en deze was blijkbaar nog niet geheel weer terug in de oude modus en telkens knapte de draad. Een gevalletje van ‘als een lid lijdt, dan lijden alle leden mee’. De routine ontbrak. Na 2(!) uur was het euvel verholpen.
Achteraf ontbrak – mijns inziens – de routine. En ik vond het een behoorlijke som leergeld.
Soms gaat de communicatie met een klant zo snel dat je niet eens goed door hebt wat er gaande is. Maar achteraf begrijp je wel wat de bedoeling is en komt uiteindelijk alles op z’n pootjes terecht. Tenminste: dat geloof ik.
