Deze week had ik niet veel uren over voor mijn bedrijf; er kwamen afspraken tussendoor en die heb ik voorrang gegeven boven mijn naaiwerk. Ja, soms moet je kiezen: je geld of je leven.
Zo heb ik op een ochtend heerlijk gefietst met een buurvrouw en had ik een andere activiteit te doen voor de basisschool van mijn jongste dochter. Ondertussen heb ik nog een rits in een jas kunnen zetten en deze goed kunnen afleveren. Het gaat zoals het gaat; het heeft allemaal z’n reden. Het werk wat je krijgt, de mensen die je ontmoet en de dingen die je in handen krijgt. Veranderingen in de leef- en werkomstandigheden kun je ook niet uitsluiten; zo ligt er de komende week ook weer het nodige op het bord, maar mijn naaiwerk hoef ik niet in de wilgen te hangen.
Overigens zijn er hier in de omgeving veel wilgen geknot.
Groeikracht. Daar geloof ik in.
