‘U doet heilzaam werk.’ Deze week kreeg ik een compliment waarbij iemand enthousiast tegen mij zei dat ik ‘heel heilzaam werk’ deed. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ervan groeide, want zo vaak wordt dat niet tegen me gezegd.
‘Heilzaam.’ ‘Heilbrengend.’ Het zijn van die woorden die we niet veel horen in ons dagelijks taalgebruik. Maar toch bestaan ze. En het gaf me de gelegenheid om eens na te denken over heilzaam werken. Is dat niet iets wat we allemaal doen? Of is veel werk niet heilzaam, omdat er geen genezing nodig is?
In ieder geval was dit voor mij het moment van de week. Het kan bijzonder zijn dat je mensen tegenkomt uit het verleden die nu weinig tot geen deel meer uitmaken van je leven. Treffend zelfs.
Dat geeft toch weer enige rijkdom en glans en een toegevoegde waarde aan het geheel. En, eerlijk gezegd, vind ik het ook wel iets opbouwends hebben. Ja, je groeit er misschien wel van om iets voor een ander te betekenen. Misschien groeit de ander er ook wel van; ook al wordt het je niet allemaal gezegd.
Soms kost het moeite om dingen voor elkaar te krijgen of om ergens op te wachten, omdat je denkt dat ergens weer druk achter zit.
Deze week ben ik weer begonnen met naaiwerk. Ik heb de indruk dat ik de eerste weken van het jaar alleen nog maar aan het opstarten was; temeer ook, omdat we in deze tijden niet meer dan het noodzakelijke doen. En daarbij hoort extra vooruitkijken of een last zijn c.q. worden niet bij.
Ja, zo blijven we maar pragmatisch handelen en gaan we verder op onze weg. Het klosje garen is binnen, zodat ik ook verder kan met mijn andere opdracht.
U doet heilzaam werk. Onthoudt dat goed. Wat het ook is.
