De feestdagen liggen achter ons en zo langzamerhand ontluikt het voorjaar. Gelukkig hoef ik niet alles alleen te doen. De kerstspullen worden stapsgewijs opgeruimd om plaats te maken voor iets nieuws. De kerstboom heb ik nog laten staan, omdat ik vond dat ik er te weinig van heb kunnen genieten de afgelopen feestdagen. En het was ook wel gezellig samen met alle bloemen die ik heb gekregen ter gelegenheid van mijn verjaardag.
Deze week ben ik verder gegaan met een klus. Het gaat mijns inziens tergend langzaam. Ook, omdat er huishoudelijk werk ligt wat gedaan moet worden. Maar goed, nu heb ik een mouw klaar en, o wee, het garen is op.
Nu kom je in deze crisis erachter wat de werkelijke core business van sommige bedrijven is. ‘Helaas’ ben ik gaan bestellen via internet. Dat doe ik niet graag, omdat er zo weinig persoonlijk contact is met een winkelier. Het is ook afwachten wanneer het binnen is, omdat er enige vertraging kan optreden met de verzending.
Tja, blijkbaar moeten hemel en aarde bewogen worden om aan een klosje garen te komen.
Onder druk
Gelukkig haalt dit enige stoom van de ketel, want ik vond dat ik nogal onder druk stond.
Nu is het ook de tijd om na te denken hoe verder te gaan met werk. Deze week werd ik getroffen door een uitzending over ‘Nieuwe boeren’. Het fysiek zware werk met alle facetten en het gemeenschappelijk streven om iets te maken van deze ‘onderneming’, maakte het de moeite waard om te kijken.
Persoonlijk hoop ik enig afstand te kunnen nemen van fysiek zwaar werk, omdat ik me afvraag of ik dat wel ga trekken op termijn.
Ja, zo denken we verder na over de ontwikkeling van werk, ondernemen en alles wat erbij komt kijken. Gelukkig hoef ik niet alles alleen te doen, al denk ik dat weleens. 
