‘Soms kan het niet anders.’ Daarbij werd ik onlangs bepaald toen iemand deze uitspraak deed.
Je kunt in omstandigheden verzeild raken waar je niet 1-2-3 om gevraagd hebt. Dan toch lijkt het me goed om de blik open te houden en verder te gaan. En nog niet met knikkende knieën afhaken.
De geschiedenis leert ons dat er talloze oorlogen hebben gewoed en omvormingsprocessen hebben plaatsgevonden. Een eigenaar van een gastenverblijf in huidig oorlogsgebied omschreef het zo: ‘Oorlog is als vuur: gemakkelijker om aan te steken dan om te blussen.’
Het was wel weer een week, de afgelopen week. Het is bijzonder dat je ergens kunt werken en dat je omziet naar de ander. Werken is niet alleen produceren; een gesprek op z’n tijd hoort er ook bij. Dat geeft het hart soms lucht en is er ruimte om samen verder te gaan. Dat geeft energie.
Ja, zo kun je onverwacht op nieuwe plekken terechtkomen waar je een band opbouwt c.q. hebt met de mensen daar. Het is goed om je talenten te blijven gebruiken en als je niet weet hoe verder te gaan, wandel maar op je gemak verder.
Het verleden keert niet terug. Soms heb je van die denkprocessen waarbij je met het verleden in het reine wilt komen. Of: ‘Waarom komt dat geschil nú juist naar boven?’ Je kunt je er maar beter niet te druk over maken; daar zit geen mens op te wachten.
Deze week ben ik ook nog aan het werk geweest in de catering. Ik merk dat ik daar steeds meer ervaring krijg en dat is eigenlijk ook wel leuk. Wel is het van belang om niet té hard te werken.
Het is klaar voor deze week. Gedane zaken nemen geen keer en we kunnen ons klaarmaken voor de zondag.
Soms kan het niet anders. 
