Ja, daar kond ik de afgelopen week bij stilstaan. Bij respect voor wat mensen door hun leven heen opbouwen.
Veel dingen in het leven lopen anders dan gepland en uiteindelijk – dat heb ik wel geleerde deze week – wordt het je gegeven. Het was even afwachten wat het zou gaan worden. Verwachtingen werden in eerste instantie niet waargemaakt. Je komt op een gegeven moment toch tot een punt dat als er afspraken gemaakt zijn, er ook inspanningen gepleegd moeten worden. Dus heb ik besloten om mijn krachten te gaan gebruiken om stappen te zetten in een richting waarbij nog wel enige mist voor de horizon hing.
Maar goed. Zo ging het.
De afgelopen week heb ik vlaggen genaaid en ik heb nieuw naaiwerk aangenomen. Het gesprek met een klant hield niet zo snel op en in de interactie kwam ik erachter dat er gemeenschappelijke elementen aanwezig waren. Het was leuk dat het een ondernemer is van een voor mij bekende onderneming in de stad. Respect voor wat mensen door hun leven heen opbouwen; dat was voor mij wel de kern van het gesprek. Het gemeenschappelijke doel is de passie voor het werk.
Maar voordat ik aan deze opdracht begin, moet ik eerst nog een klus afmaken. Het geval wil dat ik vanaf volgende week ook weer buitenshuis ga werken en dan hoop ik maar dat ik zin heb om een en ander op te pakken thuis.
Je merkt soms dat het – als het leven anders loopt dan ‘gepland’ – zoeken is naar het nieuwe ‘goud’. En dat mogen ook je dromen en verlangens zijn. Dat wat goed is. Ook daarvoor heb je ruimte gekregen.
Ja, soms heb je tijd om te reflecteren en dan is het verbazingwekkend om te bedenken dat alles toch weer goed gekomen is.
Respect voor wat mensen door hun leven heen opbouwen. Daarbij kun je groeien.
