Geplaatst op Geef een reactie

Op z’n einde

De week is op z’n einde en dan is het kerstfeest! Het is toch altijd een soort werken naar een climax. Zorgen dat je de boodschappen in huis hebt, het huis schoon hebt (zoveel mogelijk) en alle bedden gespreid voor wie thuis slapen.

Ja, dat laatste vind ik wel belangrijk.

Het is fijn dat je iemand onderdak kunt verlenen en dat je samen met de ander kunt optrekken. In dit geval mijn (ons) gezin. Eigenlijk ben ik ook dankbaar dat het ons gebracht heeft waar we nu zijn. Sterker – denk ik weleens – dan enkele jaren geleden.

We worden er fysiek niet jonger op en het gemak om iets snel voor elkaar te krijgen wordt ook iets anders. Wel ben ik dankbaar dat ik deze week heb kunnen fietsen; dat heeft me goed gedaan. Of spontaan gaan lopen naar een bestemming behoort ook tot de mogelijkheden. Het solliciteren naar werk was ook iets waarmee ik me deze week heb beziggehouden. Het naaiwerk is even blijven rusten; er kwamen andere dingen die meer prioriteit hadden.

Nu is het zondag als ik deze blog afrond. De eerste kerstdag. Een feestdag voor veel mensen en we doen er ook veel aan om het tot een feestdag te maken. Het kerstverhaal blijft overeind staan en daar kan op vele manieren  invulling aan gegeven worden.

Het in stand houden van een bedrijf vergt inspanning; belangrijk is gewoon om jezelf daarin te blijven. Ook als de blog (te) laat is. Het is een soort ‘discipline’ en ooit heb ik gelezen dat als je iets herhaalt dat daarachter een kracht schuil gaat. ‘De kracht van de herhaling’, noemde iemand het ooit. Ik denk dat het waar is.

Deze blog loopt nu ook op z’n einde. Als er iets genaaid moet worden, dan kan ik dat voor je doen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *