Deze week voor het nieuwe jaar heb ik een wandeling gemaakt op mijn ‘geboortegrond’. Het was niet echt fantastisch weer om te lopen, maar het was te doen. Toch bijzonder dat je op plekken terugkomt waar ik vroeger ook kwam. Op de fiets dan. Het was een activiteit welke ik graag ondernam: fietsen vanuit huis en dan op zoek in deze wereld. Op zoek naar wat?
Ja, dat weet ik eigenlijk niet meer. Het fietsen zelf vond ik een prettige activiteit om je dromen te dromen, je plannen kunt overdenken en over je toekomst kunt dagdromen.
Ondertussen zijn we 30 jaar verder. En dan kom je terug op de herkenbare grond. Feitelijk doe je nog precies hetzelfde als 30 jaar geleden. Dus kun je constateren dat er niet veel is veranderd, behalve dat we niet meer zo jong zijn als toen.
Maar we mogen dankbaar zijn voor dat wat er is.
Het is niet mogelijk om in de toekomst te kijken; dat zou ik soms wel willen. Het zoeken naar werk is feitelijk niet mogelijk; je moet aanpakken wat voor handen is. En dat heb ik deze week maar gedaan in mijn eigen bedrijf(je). Ja, het is niet veel, maar het is meer dan enkele jaren geleden.
Geen geweldige start-up, maar gewoon werken vanuit huis. Het lijkt me goed om dat vanuit huis voort te zetten om inkomen te verwerven. Dat is een ding. Er valt niet te leven van de wind en dat wat geweest is, is niet meer. Niet dat je zoveel nodig hebt, maar als het kan, dan is het goed om te werken om geld te verdienen.
We sluiten dit jaar af en gaan een nieuw jaar in. Een jaar waarin je niet weet wat komt, maar je kunt blijven verwachten in deze wereld. Het komt goed. 
