Deze week las ik iets over het ‘vervormen van het geweten’. Je kunt je geweten dusdanig laten omvormen dat je meeloopt in iets wat je denkt wat goed is, terwijl je innerlijk wel weet dat het eigenlijk allemaal niet klopt. Hier wil ik nu even bij stilstaan, omdat je dan pas op de plaats kunt maken. Je kunt gaan staan in wat je gelooft en het eventueel verwachten van een hogere macht. In het vinden van een passende baan kan dit een uitdaging zijn. Of in de ontwikkeling van verder werk. Laten we vooral niet moe worden het goede te doen. Vooral niet moe worden. Vanzelfsprekend worden we moe van het werk en moeten we rusten.
Een dag heeft 24 uur en in die uren ligt een verborgenheid. Je weet van te voren niet hoe een dag gaat lopen. Planningen zijn essentieel in onze maatschappij om de zaak ‘op rolletjes te laten lopen’. En daar mogen we onze bijdragen aan leveren, waar mogelijk.
Deze week heb ik in de verloren uurtjes wat voorwerk gedaan voor een nieuw product. Ik laat het nog even in het midden wat het is; misschien wordt het binnenkort meer duidelijk. Het wordt ook tijd om verder op te ruimen, zodat er ruimte komt. Ideeën worden hier niet altijd gelijk omgezet in acties; er ligt hier nog wel het een en ander dat verwerkt moet worden en daarbij komt het nodige kijken. Gebruik je tijd nuttig; dat geeft een voldaan gevoel.
Hier is het het goed om open te zijn voor wat komt en de dingen doen die bij je overtuiging passen.
En, zoals ik hoorde in een interview, een ‘bepaalde kwaliteit van rust’ gaan vinden. Zodat je tijd hebt om onder andere na te denken over dingen als ‘het vervormen van het geweten’.
