Dat gaat het worden. Gewoon van mijn hand.
Een schaar is in het werk een onmisbaar stuk gereedschap. Niets is onprettiger dan het werken met niet optimaal gereedschap. Sommige stukken komen na een tijd weer uit een lade tevoorschijn om ter hand genomen te worden. En dan ben ik blij dat ik dat ‘oude vertrouwde’ stuk gereedschap nog in handen heb. Want voor je het weet, is het elders een leven gaan leiden.
Door de jaren heen worden deze stukken ook voor andere doeleinden gebruikt dan waarvoor ik het oorspronkelijk had aangeschaft.
Het was weer even schikken geblazen. Ik had een verstelopdracht op tijd af, gelukkig. Het is prettig als je klanten niet teleur hoeft te stellen als iets tegenzit. Ik was ook blij dat het werk weer gelukt was zonder veel gedoe.
Bij een andere opdracht ik heb ik nog de laatste puntjes op de ‘i’ gezet. Het waren doeken en ik dacht dat ze voor de muziekindustrie bestemd waren, maar ze kregen een heel ander doel. Dan ben ik toch wel weer ‘trots’ (of beter gezegd ‘dankbaar’) dat ik hieraan heb mogen bijdragen. Het geeft wel voldoening.
Deze week heb ik mijn vrije tijd besteed om iets ‘groens’ te gaan doen. De tuin is weer iets bijgewerkt en ik heb bij iemand in de buurt citroenmelisse gehaald. Ik dacht dat het nog in de tuin stond, maar kon het niet meer terugvinden. Ja, soms raak ik gewoon iets kwijt in de tuin. En in dit geval geloof ik niet dat het was aangevreten door bepaalde beesten.
Nu kan ik het opnieuw in de grond zetten en hoop ik ervan te gaan oogsten het komende jaar. Dus wie weet wat er komt? Tot nu toe is het gewoon van mijn hand.
Je voornemens hoef je niet in de grond te graven, gelukkig.
