Soms heb je dat. … een schot in de roos. Onlangs heb ik materialen gekocht – deels omdat ik iets graag wilde hebben – en dat laatste blijkt nu een schot in de roos. Ik kan het goed gebruiken voor een klant.
Het luistert soms nauw met de kleuren. Dan ben ik blij dat ik het daglicht zie en zo goed onderscheid kan maken bij de kleuren. Als het donker is, is dat soms meer een ‘op goed geluk’-show. En liever ga ik niet over een nacht ijs.
Dus blijft het goed om te werken zolang het dag (licht) is.
Dat heb ik deze week goed kunnen doen. Er is weer meer ruimte gekomen op de dag en het huis is weer wat meer schoongemaakt. Het is wel een voorwaarde om goed te kunnen werken. Een schoon huis. Ik merk ook dat ik sommige dingen moet accepteren zoals ze zijn. ‘Klanten vinden dat niet erg.’, denk ik dan maar.
Deze week heb ik weer naaiwerk gekregen en ik merk dat het geheel goed behapbaar is.
Daarom gaan we de komende week weer verder met goede moed. Ik heb weer nieuw werk gekregen en een gesprek met de betreffende klant leverde een gezamenlijke kennis op. Het is wel bijzonder dat je in een gesprek met een ander zomaar iemand anders gezamenlijk kent. En evenwel dat je deels ook een gezamenlijke geschiedenis hebt en daarin samen kunt optrekken.
Ja, je afkomst kun je niet vervloeken en dat geeft soms ook stof tot gesprek. Tegenwoordig gaat ook veel via de Whatsapp. Gezamenlijk komen we wel verder.
Soms heb je dat. … een schot in de roos. Toch bijzonder dat we dat van tevoren niet kunnen bedenken wat het leven ons geeft. Het blijft een mysterie waarin we verwachtingsvol naar voren mogen blijven kijken.
Een goede zondag toegewenst.
