‘Ik wist de eerste dag niet wat ik moest doen, dus ging maar koffie zetten.’ Dat was een zin uit een artikel in de krant die ik deze week las.
Koffiezetten. Dat blijft altijd een ding.
Weet jij wat jij de eerste dag gaat doen? Een eerste dag in een nieuwe week, in een nieuwe levensfase?
Het is goed om stil te staan bij ‘de eerste dag’. Deze dag kan zomaar een perspectief bieden op zaken die je nog nooit eerder hebt gezien of waaraan je nog niet eerder hebt gedacht. Je wordt zo stilgezet en dingen komen in een goed gezichtspunt te staan.
Deze week ben ik naar de markt geweest om iets te kopen in het kader van naaiwerk. Wat is het dan leuk als je een bekende tegenkomt die je al lang niet meer gezien en gesproken hebt. Vanuit de gesprekken in het verleden was er opnieuw een aanknopingspunt om verder te praten. Het is ook fijn om te kunnen zeggen dat het goed gaat. Dan heb je ook een goed woord voor de ander en hoeft deze zich ook geen zorgen te maken.
Naaiwerk kun je dan weleens achterhaald of ‘uit de tijd’ vinden, omdat het aanschaffen van een kledingstuk een stuk eenvoudiger is en ook vaak goedkoper (of even duur) dan een kledingstuk dat zelf is uitgedacht en gemaakt. Maar toch ga ik ermee door. Op een bepaalde manier is het toch economisch en je hoeft minder snel over te gaan tot de aanschaf van nieuwe kleding. Dat geeft ook weleens rust in de portemonnee.
Het is goed om deze week af te ronden en ook het werk een dag te laten liggen. Je kunt bepaalde leefregels in acht nemen om een leven op te bouwen.
Daarbij kun je ook stilstaan op de eerste dag.
