Geplaatst op Geef een reactie

Berg en dal

Onlangs reed ik met mijn dochter langs berg en dal. We kwamen op de weg terug na een kort uitstapje in Duitsland. Het was mooi rijden; aan de ene kant keek je op naar ‘bergen’ en de andere kant was nog iets wat mogelijk leek op een dal. Voor Nederlandse begrippen dan.

Onlangs werd ik nog eens geconfronteerd met ‘berg en dal’. Er zijn mensen die andere mensen door het leven heen loodsen en dit was er een van. De man sprak en zei wel pakkende dingen, relaxed, en er was iets wat mij wel aansprak. Zoals van: “Wie hoog staat, valt diep.” Ja, je kunt van een bergtop naar beneden storten en dan is de val diep. Gelukkig is dat mij niet letterlijk overkomen. Op een bergtop kan het ook koud en alleen zijn. Sommige mensen verblijven daar een lange tijd; andere zijn alweer snel vertrokken naar beneden. Of gevallen.

In het dal moet je verder. Dat zullen mensen die in de bergen wonen wel weten. Je kunt er onder andere achterkomen waar je kwaliteiten liggen, hoe je iets aanpakt en wat – bijvoorbeeld – je karaktereigenschappen zijn. Om opnieuw een berg te gaan beklimmen. Mensen die in de bergen wonen, zullen het wel weten. De gids noemde het betekenisvol.

De vraag is natuurlijk of we bergen moeten beklimmen. We zoeken allemaal in het leven een uitdaging, dat is duidelijk. Betekenisvol, een bedoeling, met een bestemming.

Dat is niet altijd gemakkelijk. Het leven kan ‘hard’ zijn.

Persoonlijk heb ik het wel leuk gevonden om bergen te beklimmen; misschien ga ik het aankomende zomer ook nog eventjes ‘dunnetjes’ overdoen. Ik houd het – denk ik – bij bergwandelen. Langs berg en dal. Het uitzicht zal wel niet saai zijn.

En laten we genieten van de vele kleuren en mogelijkheden die het leven ons biedt.

 

 

 

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *