Vanochtend nam ik het voor …. de mond houden. Niets in gang zetten. Ik heb er nog even om gevraagd, maar het leek me vrij duidelijk dat dit het ging worden deze ochtend.
Want, voordat je het weet, staat er van alles in de brand. Dat heb ik deze week ondervonden in de social media. Ondertussen haal ik de aanhalingstekens maar eens weg, maar gewoon zijn dit soort woorden voor mij (nog) niet. Net, zoals het woord ‘spam’. Wat is dat nu voor een woord? Wat spreek ik dan eigenlijk uit? Voor mij staat nu het gelijk aan ‘prut’.
Laten we het maar eenvoudig houden.
Branden moeten geblust worden en voordat dit het geval is, kun je soms een uur verder zijn. Om alles recht te zetten. Dan kom je in contact met mensen die je al jaren niet gesproken hebt en krijg je berichten van mensen die je nooit meer ziet. ….. Dat laatste weet je natuurlijk niet.
Onlangs las ik in een tijdschrift een artikel over vriendschap. We kennen allemaal wel liederen over vriendschap en dat vriendschap vele kanten heeft, kwam wel naar voren in dit artikel. Zo kun je teleurgesteld worden in mensen waarvan je dacht dat ze je door dik en dun steunden. En kunnen andere mensen, waarmee je nog niet zo nauw verwant was, betekenisvolle vrienden worden die je niet in de kou laten staan.
Misschien is dat een steun in de rug voor ondernemers.
Mijn werkdagen buitenshuis hebben de laatste tijd enige regelmaat en dat betekent op een bepaalde manier wel een soort rust. Dan ben ik dankbaar dat ik dit nog kan doen en blijkbaar lukt het ook om de kracht op te brengen om door te gaan.
Kennelijk is dat wat nodig is. En dan op z’n tijd de mond houden. Dat werkt. 
Gelukkig.
