Onlangs hoorde ik het op tv over een bepaald slag mensen: harde werkers, ze zeuren niet en zijn betrokken bij de zaak. Het was een uitspraak van iemand die mij persoonlijk raakte. Ik herkende er iets in en vond het een mooi compliment om te horen.
Sterker nog: dat zou ik elke dag wel willen horen.
Betrokken zijn met je werk, je mensen e.a.; het gaat nu boven verwachting.
De afgelopen week heb ik – naast mijn re-integratietraject – een rits vastgezet in een stoer politiejack. Wat zit er toch veel werk in zo’n jas. Daarnaast heb ik nog steeds een stapel stoffen e.a. die ik wil wegwerken. Of er iets van maken wat ik dan kan gaan verkopen in de webshop.
Daar heb ik inspiratie voor nodig en tijd, want het moet ook lonend zijn. En kaders. Je kunt niet zomaar iets maken in het ‘wilde weg’.
Het is wel prettig om rustig te kunnen werken aan je eigen zaak.
Zelfstandig werken.
Zo gaat het.
