Het nieuwe jaar is begonnen en daarover valt veel te zeggen.
Eerlijk gezegd heb ik daar geen zin in. Het is vandaag toch een soort rustdag; alsof alles in rust is voor wat komen gaat. Het is ook afwachten wat er komt; niemand weet het.
Ik merk dat het leven zich ontwikkelt vanuit dingen uit het verleden. Elk mens komt uit een bepaald nest en daarmee krijg je onbewust waarden en normen mee. Daarmee kun je gaan handelen. Gelukkig zijn er ook gemeenschappelijke waarden en normen waaruit je iets kunt gaan bouwen.
We hebben een gezellige vakantieperiode gehad en ik merk dat ik daarop goed kan terugkijken. Het leven is niet altijd gemakkelijk en een gezegde luidt dat je je in je pak kunt laten naaien.
Dat betekent dat je bent opgelicht of bedrogen. Het kan ook zijn dat er spelletjes gespeeld worden en soms worden er keuzes gemaakt waarbij je niet altijd in een gemakkelijke situatie terechtkomt. Ik kan niet zeggen dat ik ben ‘opgelicht’ of ‘bedrogen’, maar soms is de kiezen op elkaar houden en doorgaan het enige wat nog haalbaar is.
Rekeninghoudend met de rustdagen – ja zo voelt het nog steeds – is een groot goed. Je kunt vanuit rust weer gaan bouwen. Soms gaat het vanzelf en is het goed om tevreden te zijn met wat je hebt. Deze week heb ik nog iets verkocht uit de webshop en dat was toch wel weer een verrassing. Soms vraag je je af waarom je de dingen doet zoals je ze doet, maar zo is het leven. ieder mens maakt het beste ervan en het was leuk om mee te maken dat we er ook van mogen genieten op z’n tijd. Het is ons gegeven. Zo valt er nog veel te zeggen.